The Shining ภาพยนตร์สยองขวัญขึ้นหิ้งตลอดกาล ซึ่งถูกสร้างมาจากหนังสือขายดี โดยราชานิยายสยองขวัญอย่าง ‘สตีเฟ่น คิง’ (Stephen King) แต่คุณรู้หรือไหมว่าจริงๆ แล้ว คิงเกลียดภาพยนตร์เรื่องนี้เอามากๆ และแสดงถึงการดูถูกเหยียดหยามอย่างชัดเจน
ความไม่พอใจทั้งหมดเกิดจากการที่ภาพยนตร์ถูกดัดแปลงจากเนื้อเรื่องที่ สตีเฟ่น คิง เขียนไว้ในหนังสือ
แม้จะไม่ใช่เรื่องแปลกนักสำหรับนักเขียนมือทองอย่าง สตีเฟ่น คิง ที่มีการดัดแปลงเนื้อหาจากหนังสือของเขาให้เข้ากับภาพยนตร์มานับต่อนับ แต่เขาได้กล่าวว่า The Shining ที่ถูกสร้างขึ้นมาในรูปแบบภาพยนตร์นั้นขาดทั้งความ ’อบอุ่น’ และ ‘หัวใจ’ ต่างจากหนังสือของเขาอย่างสิ้นเชิง
เขาบอกว่าการเล่าถึงเรื่องราวของครอบครัวทอร์แรนซ์นั้นปราศจากความรักที่แท้จริง ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เรื่องราวในหนังสือของเขาน่าสลดใจ ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับแก่นอารมณ์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ขาดหายไป รวมไปถึงการคัดเลือกนักแสดง ซึ่ง ‘แจ็ค นิโคลสัน’ (Jack Nicholson) ผู้รับบทเป็น แจ็ค (พ่อ) นั้นสร้างความตะขิดตะขวงใจให้เขาเป็นพิเศษ
สตีเฟ่นได้อธิบายในภายหลังว่าตัวละครนี้ ‘ไม่มีมิติที่แท้จริง’ แทนที่จะเป็นพ่อผู้มีเจตนาดีอย่างที่ปรากฏในหนังสือ แต่กลับกลายเป็นบุคคลที่ค่อนข้างเยือกเย็นตั้งแต่ต้นจนจบ เริ่มตั้งแต่ฉากเปิดตัวในรถ เห็นได้ชัดว่า แจ็คเป็นบุคคลที่ครอบครัวต้องหวาดกลัวและไม่เคยได้รับความรักจากเขา
ซึ่งบทบาทของ เว็นดี้ (แม่) แสดงโดย ‘เชลลีย์ ดูวัลล์’ (Shelley Duvall) ยิ่งทำให้เรื่องนี้ชัดเจนขึ้นเมื่อเธอแบ่งปันเรื่องราวที่แจ็คทำให้แขนของ แดนนี่ (ลูก) แสดงโดย ‘แดนนี่ ลอยด์’ (Danny Lloyd) หลุดระหว่างเมาสุรา
แม้ว่าปัญหาหลายอย่างที่ทำให้สตีเฟ่นไม่พอใจจะเกิดมาจากตัวบทของ ‘สแตนลีย์ คูบริก’ (Stanley Kubrick) ซึ่งผู้กำกับผู้ตัดสินใจปรุงเสริมเติมแต่ง ให้ The Shining มีอรรถรสและสไตล์ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น แต่ แจ็ค นิโคลสัน ก็ถือเป็นบทบาทสำคัญในการสร้างบทบาทของพ่อในเวอร์ชันที่ ‘บ้าคลั่งและรุนแรง’ ลงบนหน้าจอ
หากจะมองในมุมของสตีเฟ่นผู้รู้สึกผูกพันกับหนังสือเล่มนี้ที่เขาเขียนเป็นอย่างมาก เขาร้อยเรียงเรื่องราวของตนเองผูกเข้ากับ The Shinning กลายเป็นโรงแรมผีนรก ที่ไม่มีผู้ใดสามารถย่างก้าวเข้าไปถึง หลายๆ เรื่องถูกอ้างอิงและเชื่อมโยงมาจากชีวิตของเขาทั้งสิ้น ไม่ว้าจะเป็นตัวเอกที่เป็นนักเขียนผู้หมกมุ่นในงานเขียนของตัวเอง หรือจะเป็น ชีวิตในวัยเยาว์ของเขาที่ถูกพี่เลี้ยงกักขังในตู้เสื้อผ้า รวมถึงแม่ที่เป็นผู้โอบอุ้มเขาขึ้นมาจากฝันร้ายอันยาวนาน และยังคอยสนับสนุนเขาอยู่เสมอ เป็นเรื่องธรรมดาที่นักเขียนจะรู้สึกผูกพันกับงานเขียนของตัวเอง เมื่อไม่เป็นไปตามคาดหวังก็เกิดความรู้สึก ‘ผิดหวัง’
แม้การแสดงของนิโคลสันอาจดูห่างไกลจากตัวละครของแจ็คในหนังสือ แต่ก็นับว่าเป็นหนึ่งในการแสดงที่น่าจดจำที่สุดตลอดกาล และความจริงก็คือ The Shining ของ คูบริก มีบทบาทรวมถึงอิทธิพลในอนาคตของภาพยนตร์แนวสยองขวัญ กว่า 40 ปีต่อมา
หากจะมองในมุมของสตีเฟ่นผู้รู้สึกผูกพันกับหนังสือเล่มนี้ที่เขาเขียนเป็นอย่างมาก เขาร้อยเรียงเรื่องราวของตนเองผูกเข้ากับ The Shinning กลายเป็นโรงแรมผีนรก ที่ไม่มีผู้ใดสามารถย่างก้าวเข้าไปถึง หลายๆ เรื่องถูกอ้างอิงและเชื่อมโยงมาจากชีวิตของเขาทั้งสิ้น ไม่ว้าจะเป็นตัวเอกที่เป็นนักเขียนผู้หมกมุ่นในงานเขียนของตัวเอง หรือจะเป็น ชีวิตในวัยเยาว์ของเขาที่ถูกพี่เลี้ยงกักขังในตู้เสื้อผ้า รวมถึงแม่ที่เป็นผู้โอบอุ้มเขาขึ้นมาจากฝันร้ายอันยาวนาน และยังคอยสนับสนุนเขาอยู่เสมอ เป็นเรื่องธรรมดาที่นักเขียนจะรู้สึกผูกพันกับงานเขียนของตัวเอง เมื่อไม่เป็นไปตามคาดหวังก็เกิดความรู้สึก ‘ผิดหวัง’
แม้การแสดงของนิโคลสันอาจดูห่างไกลจากตัวละครของแจ็คในหนังสือ แต่ก็นับว่าเป็นหนึ่งในการแสดงที่น่าจดจำที่สุดตลอดกาล และความจริงก็คือ The Shining ของ คูบริก มีบทบาทรวมถึงอิทธิพลในอนาคตของภาพยนตร์แนวสยองขวัญ กว่า 40 ปีต่อมา
