สื่อสังคมออนไลน์ในจีนแผ่นดินใหญ่กำลังตื่นตระหนกเมื่อพบว่า มีก้อนกรวดผัดขายอยู่ที่แผงขายอาหารที่ตลาดกลางคืน
คลิปวิดีโอเมื่อวันที่ 4 มิ.ย. ที่ดึงดูดผู้ชมกว่า 4 ล้านครั้งบนแอปพลิเคชัน Douyin แสดงให้เห็นพ่อค้าในมณฑลหูหนานทางตอนกลางของจีนกำลังผัดหินแม่น้ำขนาดเล็กกับพริก กระเทียม เพอริลลาสีม่วง และโรสแมรี่ ก่อนขายในราคา 16 หยวน (เกือบ 80 บาท) ต่อจาน
ตามคำบอกเล่าของผู้ขาย ก้อนกรวดนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อรับประทาน แต่เพียงแค่ดึงดูด และใช้เพื่อเสริมรสชาติของส่วนผสมอื่นๆ ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ผู้ทานยังสามารถเก็บก้อนกรวดที่เหลือและปรุงอาหารด้วยส่วนผสมใดก็ได้ที่พวกเขาเลือกในมื้อต่อๆ ไปได้ด้วย
เจ้าของร้านขายอาหารพูดติดตลก ว่าเขาส่งต่อก้อนกรวดมาสามชั่วอายุคน คุณอาจจากไปแล้วแต่ก้อนกรวดจะยังคงอยู่ อีกทั้งเหล่าผู้สังเกตการณ์ออนไลน์ต่างตกตะลึงกับอาหารอันโอชะสุดประหลาดที่พวกเขายกย่องว่าเป็นอาหารจานยากที่สุดในโลก
อย่างไรก็ตาม มีชาวเน็ตบางส่วนออกมาพูดเหน็บแนมว่า อาจเป็นความจริงที่ตราบใดที่เครื่องปรุงยังดี แม้แต่พื้นรองเท้าผัดก็ยังเป็นอาหารอันโอชะได้
บ้างก็บอกว่า ฟังดูเหมือนอาหารที่สมบูรณ์แบบสำหรับการอดอาหาร ส่วนอีกรายก็พูดว่า นี่สินะที่เขาเรียกว่าเล่นแร่แปรธาตุ
ก้อนกรวดผัดไม่ใช่นวัตกรรมใหม่ แต่เป็นอาหารดั้งเดิมจากมณฑลหูเป่ยทางตอนกลางของจีนที่มีประวัติยาวนานหลายศตวรรษ ตามรายงานของ Guangming Daily อาหารจานนี้รู้จักกันในชื่อ suo diu (สัวติว) หรือดูดแล้วโยนทิ้ง (ในภาษาอังกฤษ) มีต้นกำเนิดตามแม่น้ำแยงซี และถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยชาวเรือที่ขาดแคลนอาหารว่ากันว่าก้อนกรวดมีรสชาติเหมือนปลาและเข้ากันได้ดีกับไวน์
ชาวเน็ตจากมณฑลหูเป่ยกล่าวว่า ผู้สูงอายุบางคนในชนบทยังคงปฏิบัติมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งก็คือการกินก้อนกรวดผัดพร้อมกับเครื่องดื่ม
นอกจากนี้ อาหารจานนี้ยังเป็นประเพณีในมณฑลยูนนานทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน หลังจากที่เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น เนื่องจากความยากลำบากของสงครามจีน-ญี่ปุ่นตั้งแต่ปี 1937 – 1945
ก้อนกรวดผัดถือเป็นอาหารประจำภูมิภาคที่แปลกประหลาดที่สุดจานหนึ่งของจีน แต่ก็ยังพอมีคู่แข่งอยู่บ้างซึ่งหนึ่งในนั้นคือ นมถั่วเขียวหมัก (Douzhi-โต้วจือ) ของปักกิ่ง – เครื่องดื่มสีเขียวอมเทาที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายศตวรรษ มีรสชาติเปรี้ยวและเหม็นเขียว แต่คนในท้องถิ่นนิยมดื่มเพราะอุดมด้วยโปรตีนและมีฤทธิ์คลายร้อน
อีกอันหนึ่งคือเยลลี่หนอน (sipunculid) จากมณฑลฝูเจี้ยนทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน อาหารอันโอชะที่ทำจากหนอนต้มที่เก็บเกี่ยวตามชายฝั่ง
คลิปวิดีโอเมื่อวันที่ 4 มิ.ย. ที่ดึงดูดผู้ชมกว่า 4 ล้านครั้งบนแอปพลิเคชัน Douyin แสดงให้เห็นพ่อค้าในมณฑลหูหนานทางตอนกลางของจีนกำลังผัดหินแม่น้ำขนาดเล็กกับพริก กระเทียม เพอริลลาสีม่วง และโรสแมรี่ ก่อนขายในราคา 16 หยวน (เกือบ 80 บาท) ต่อจาน
ตามคำบอกเล่าของผู้ขาย ก้อนกรวดนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อรับประทาน แต่เพียงแค่ดึงดูด และใช้เพื่อเสริมรสชาติของส่วนผสมอื่นๆ ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ผู้ทานยังสามารถเก็บก้อนกรวดที่เหลือและปรุงอาหารด้วยส่วนผสมใดก็ได้ที่พวกเขาเลือกในมื้อต่อๆ ไปได้ด้วย
เจ้าของร้านขายอาหารพูดติดตลก ว่าเขาส่งต่อก้อนกรวดมาสามชั่วอายุคน คุณอาจจากไปแล้วแต่ก้อนกรวดจะยังคงอยู่ อีกทั้งเหล่าผู้สังเกตการณ์ออนไลน์ต่างตกตะลึงกับอาหารอันโอชะสุดประหลาดที่พวกเขายกย่องว่าเป็นอาหารจานยากที่สุดในโลก
อย่างไรก็ตาม มีชาวเน็ตบางส่วนออกมาพูดเหน็บแนมว่า อาจเป็นความจริงที่ตราบใดที่เครื่องปรุงยังดี แม้แต่พื้นรองเท้าผัดก็ยังเป็นอาหารอันโอชะได้
บ้างก็บอกว่า ฟังดูเหมือนอาหารที่สมบูรณ์แบบสำหรับการอดอาหาร ส่วนอีกรายก็พูดว่า นี่สินะที่เขาเรียกว่าเล่นแร่แปรธาตุ
ก้อนกรวดผัดไม่ใช่นวัตกรรมใหม่ แต่เป็นอาหารดั้งเดิมจากมณฑลหูเป่ยทางตอนกลางของจีนที่มีประวัติยาวนานหลายศตวรรษ ตามรายงานของ Guangming Daily อาหารจานนี้รู้จักกันในชื่อ suo diu (สัวติว) หรือดูดแล้วโยนทิ้ง (ในภาษาอังกฤษ) มีต้นกำเนิดตามแม่น้ำแยงซี และถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยชาวเรือที่ขาดแคลนอาหารว่ากันว่าก้อนกรวดมีรสชาติเหมือนปลาและเข้ากันได้ดีกับไวน์
ชาวเน็ตจากมณฑลหูเป่ยกล่าวว่า ผู้สูงอายุบางคนในชนบทยังคงปฏิบัติมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งก็คือการกินก้อนกรวดผัดพร้อมกับเครื่องดื่ม
นอกจากนี้ อาหารจานนี้ยังเป็นประเพณีในมณฑลยูนนานทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน หลังจากที่เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น เนื่องจากความยากลำบากของสงครามจีน-ญี่ปุ่นตั้งแต่ปี 1937 – 1945
ก้อนกรวดผัดถือเป็นอาหารประจำภูมิภาคที่แปลกประหลาดที่สุดจานหนึ่งของจีน แต่ก็ยังพอมีคู่แข่งอยู่บ้างซึ่งหนึ่งในนั้นคือ นมถั่วเขียวหมัก (Douzhi-โต้วจือ) ของปักกิ่ง – เครื่องดื่มสีเขียวอมเทาที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายศตวรรษ มีรสชาติเปรี้ยวและเหม็นเขียว แต่คนในท้องถิ่นนิยมดื่มเพราะอุดมด้วยโปรตีนและมีฤทธิ์คลายร้อน
อีกอันหนึ่งคือเยลลี่หนอน (sipunculid) จากมณฑลฝูเจี้ยนทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน อาหารอันโอชะที่ทำจากหนอนต้มที่เก็บเกี่ยวตามชายฝั่ง
